Page 29 - geri itme ozel raporu son

“Havaya ateş açtılar. Eşim, çocuklarımız için korktu ve onların yanına gitmek için
nehre doğru yöneldi. … Onlar ateş açınca korkudan suyun içine girdik. … Onu en
son gördüğümde, benim iki metre kadar gerimdeydi ve baş tarafı suyun üzerindeydi. Geri
dönüp eşimi almaya çalıştım, ama askerler yakamdan tutarak, nehri görmeyeyim
diye başım sudan diğer tarafa gelecek şekilde beni yüzükoyun olarak yere yatırdı-
lar.… Çocuklarım Yunan konsolosluğunda, ‘Annemizi kaybettik. Nerede olduğunu bilmi-
yoruz, öğrenmek istiyoruz’ dedi. Gitmemizi istediklerinde, ‘Gitmiyoruz, annemizi istiyoruz.
Annemizi vurduğunuz gibi bizi de vurun’ dediler. Çocuklarla ne yapacağımı bilmiyorum.
Her şey annelerini hatırlatıyor. Psikolojileri iyi değil. Suriye’ye gitsem de orada savaş… Biz
eşimden umudu kesmedik. Bir haber alsak, ölmüş mü kalmış mı? … Bir haber ala-
bilsek, çok iyi olur.”
Suriyeli Nedera Almonla’nın eşi Muhammed

“Aramak bahanesiyle karımın (vücuduna) ellediler. Sonra da eşimin başörtüsünü açıp, pan-
tolonunu çıkartmaya çalıştılar. Onları durdurmaya çalıştığımda beni yumruklarıyla, kalın
plastik bir çubuk ve metal bir sopayla feci şekilde darp ettiler. 2 yaşındaki kızımın kafasına
kalın plastik bir çubukla vurdular. Kızımın kafasındaki morluk hâlâ duruyor. Sonra
eşimin bileğine ve omzuna elektrik şoku verdiler, adamlardan biri de başıma bir
tabanca dayadı. (Gruptaki) başka adamları da dövüp, hepsini kıyafetlerinin nere-
deyse tamamını çıkartmaya zorladılar.”
32 yaşındaki Suriyeli Ömer

“Suriye’yi bombalanma korkusuyla terk ettim. Ancak bunlar başımıza geldiğinde keşke
bombardımanda ölseydim dedim.”

2 bebekle birlikte can salında geri itilen 50 yaşındaki Suriyeli öğretmen Necma el-
Khatib

“Adam imdat çığlıkları atarak suda bir batıp bir çıkıyordu. Askerlerle bottaki diğer
kişiler kıllarını dahi kıpırdatmadan öylece izlediler onu… En sonunda da sular bu
adamı sürükleyerek götürdü ve biz de onu bir daha görmedik.”

Faslı Mustafa

27