Page 40 - Mücadele Raporu v15 SON

Kamu Denetçiliği Kurumu

1) 1920-1923: Savaş sonrası yapılanma.

2) 1923-1946: Temel mevzuatın geliştirildiği “dikey örgütlenme” dönemi
(Dr. Refik Saydam).

3) 1946-1960: Kurum sayılarının arttırıldığı ve merkezden yönetimin baş-
ladığı; tıp meslekleri kanunlarının oluşturulduğu dönem (Dr. Behçet
Uz).

4) 1960-1980: Sağlık evleri, sağlık ocakları, ilçe ve il hastaneleri şeklinde
yapılanma dönemi (Sosyalizasyon).

5) 1980-2002: Teorik reform çalışmalarının yapıldığı dönem.

6) 2003-2011: Türkiye Sağlıkta Dönüşüm Programı dönemi.

Dünya Sağlık Örgütüne (DSÖ) göre bir ülkenin sağlık sistemi, herkese
gerekli olan sağlık hizmetinin yüksek kalitede verilmesini sağlayacak şekilde
tasarlanmalıdır. Bu hizmet; etkili, karşılanabilir maliyette ve toplumca kabul
gören tarzda olmalıdır. Her ülkenin bu faktörleri göz önünde tutarak ken-
di özgün sağlık sistemini geliştirmesi önerilmektedir. Bu özgün sistem kuru-
lurken her ülke kendi daimi dönüşüm sürecini de başlatmak zorundadır. Bu
çerçevede, sağlık sisteminin iyileştirilmesi adına ülkemizde yapılan en büyük
reform şüphesiz Sağlıkta Dönüşüm Programıdır (SDP).

Son dönemlerde yürütülen sağlık reformlarından ve dünyadaki başarılı ör-
neklerden ilham alınarak hazırlanan SDP, 2007 yılında eklenen yeni bileşen-
lerle birlikte toplam on bir bileşen etrafında toplanmaktadır. Bunlar aşağıdaki
gibidir: 23

1) Planlayıcı ve denetleyici bir Sağlık Bakanlığı.

2) Herkesi tek çatı altında toplayan bir genel sağlık sigortası.

3) Yaygın, erişimi kolay ve güler yüzlü sağlık hizmet sistemi.

a. Güçlendirilmiş temel sağlık hizmetleri ve aile hekimliği.

23 Türkiye Sağlıkta Dönüşüm Programı İlerleme Raporu, Ağustos 2008, https://sbu.saglik.gov.tr/
Ekutuphane/kitaplar/turkiyeSDP.pdf, Erişim Tarihi: 16/04/2020

40