Page 237 - geri itme ozel raporu son

“Pushback” of Human Rights / Ege Denizi’ndeki Geri İtmeler ve Boğulan İnsan Hakları Özel Raporu

Nadera
Almonla’nın
ailesi

“Havaya ateş açtılar. Eşim, çocuklarımız için korktu ve onların yanına gitmek için nehre
doğru yöneldi. Ben de onunla birlikte gittim. Su ilk başta belimize kadar geliyordu. Ben 1.70
boyunda sayılırım, eşim ise benden daha kısa. Yunanistan askerleri bize anlamadığım bir dilde
bağırdılar. Bence İngilizce değildi, Yunanca olduğunu tahmin ediyorum. Biz Yunanistan tarafına
doğru nehirde ilerlemeye devam ettik ve kalan mesafenin yarısından fazlasını henüz geçmiştik
ki sular benim omuz hizama, eşimin de boynuna kadar ulaştı. Ellerimizi havaya kaldırarak
nehrin içinde yürümeye devam ettik. Nehrin kıyısına 2 ya da 3 metre kalıncaya dek yaklaşmıştık ve
Yunanistan askerleri tam önümüzde, bizden yaklaşık 7 ya da 8 metre uzakta ve silahları-
nı bize doğrultmuş bir şekilde durmuştu. Onlar ateş açınca korkudan suyun içine girdik.
Birinin elinde tabanca, diğerinin de tüfek olan iki kişi gördüm. Nehrin kıyısına ulaştım ve eşim de ar-
kamdaydı. Onu en son gördüğümde, benim iki metre kadar gerimdeydi ve baş tarafı suyun
üzerindeydi. Askerler bana doğru geldiler. Geri dönüp eşimi almaya çalıştım, ama askerler
yakamdan tutarak, nehri görmeyeyim diye başım sudan diğer tarafa gelecek şekilde beni
yüzükoyun olarak yere yatırdılar. Ayağı kalkmaya çalıştım, ama bir asker tüfeğini başıma
dayadığı için kıpırdayamadım. Toplamda en az üç kez ateş ettiler.”
Muhammed, çocukların yanına yetişebildiğini, birkaç metre ötesindeki karısına bakmaya ça-
lışırken gitmelerini söyleyen polislerin kafasına silah dayadığını söyleyerek, “Polisin ayağına
sarıldım, yardım istedim. Ama ne benim bakmama izin verdiler ne de kendileri aradılar”
ifadelerini kullanmış, bulundukları yerden zorla gönderildiklerini, Nadera’yı en son yüzükoyun
suda yatarken gördüklerini belirtmiştir.

235