Page 18 - KDK
P. 18

hatırlatarak;

              Ombudsmanlık  Kurumuna  şikâyette  bulunma  hakkının,  mahkemeler
              aracılığıyla  adalete  erişim  hakkına  ilave  bir  hak  niteliğinde  olduğunu
              vurgulayarak;

              Hükûmetlerin  ve  parlamentoların;  eleştirileri,  halka  karşı  sorumlu  olan,
              şeffaf bir sistem içerisinde kabul etmesi gerektiğini ifade ederek;

              Ombudsmanlığın,  başta  toplumsal  zorluk  ve  çatışmaların  yaşandığı
              durumlarda  son  derece  önemli  bir  rol  olan,  insan  haklarına  ve  temel
              özgürlüklere  saygı  duyulması  ve  bunları  desteklenmesi  yönünde
              parlamentolara  ve  hükûmetlere  çağrıda  bulunma  taahhüdüne
              odaklanarak;

              Ombudsmanlık Kurumunun; zaman zaman fiziksel veya zihinsel baskı,
              bağımsızlığı  tehdit  eden  yasal  işlemler,  baskı  amaçlı  misilleme,  bütçe
              kesintileri  ve  yetkisinin  sınırlandırılması  gibi  farklı  saldırı  ve  tehditlere
              maruz kalmasıyla ilgili ciddi endişeleri dile getirerek;

              Venedik  Komisyonu  tarafından,  farklı  vesilelerle,  Ombudsmanın  rolü
              üzerinde kapsamlı çalışmalar yapıldığını hatırlatarak;

              Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesinin Ombudsmanlık kurumu hakkındaki
              R(85)13 sayılı; İnsan haklarının geliştirilmesi ve korunması için bağımsız
              ulusal kurumların kurulması hakkındaki R(97)14 sayılı;

              Kamu görevlileri için davranış kuralları hakkındaki R(2000)10 sayılı;

              iyi  idare  hakkındaki  CM/Rec(2007)7  sayılı;  ihbarcıların  korunması
              hakkındaki CM/Rec(2014)7 sayılı; insan hakları ve ticaretle ilgili CM/Rec
              (2016)3  sayılı  Tavsiye  Kararları’na;  Avrupa  Konseyi  Parlamenterler
              Meclisinin 757(1975) ve 1615(2003) sayılı Tavsiye kararları ve özellikle
              1959(2013)  sayılı  Kararı’na;  Avrupa  Konseyi  Yerel  ve  Bölgesel
              Yönetimler Kongresinin 61(1999), 159 (2004), 309(2011) sayılı Tavsiye
              Kararları ve 327 (2011) sayılı Kararı ile 7 Aralık 2017’de kabul edilen,
              Eşitlik Kurumlarının ulusal düzeyde ırkçılık ve hoşgörüsüzlükle mücadele
              etmesine  dair  2  sayılı  ECRI  Genel  Politika  Tavsiye  Kararı’na  atıfta
              bulunarak;

              İnsan haklarının geliştirilmesi ve korunmasına yönelik ulusal kurumlara
              dair, 20 Aralık 1993 tarihli ve 48/134 sayılı Birleşmiş Milletler Genel Kurulu
              Kararı’na (“Paris İlkeleri”) ve Kamu denetçisi, arabulucu ve diğer ulusal
              insan   hakları   kurumlarının   insan   haklarının   geliştirilmesi   ve
              korunmasındaki rolüne ilişkin 18 Aralık 2014 tarihli ve 69/168 sayılı, 19
                                                17
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23