Page 34 - soma rapor 30122014

insanlık duyguları ile harekete geçtikleri” ifade edilmektedir. ILO, II. Dünya Savaşını

müteakiben yeni oluşturulan Birleşmiş Milletler örgütünün ilk uzmanlık kuruluşu olmuştur.

Evrensel çalışma hayatına ilişkin olarak bir bilgi kaynağı ve otorite olarak kabul gören
ILO’nun en temel işlevlerinden birisi, Uluslararası Çalışma Konferansı’nın çalışma hayatına

dair standartlarının üçlü yapı (hükümet-işveren ve işçi) tarafından kabul edilmesini sağlamaktır.

ILO bunu Sözleşme (Conventions) ve Tavsiye Kararları (Recommendations) aracılığıyla
gerçekleştirmeye çalışmaktadır.

Sözleşmeler, üye devletler tarafından onaylanabilen yasal olarak bağlayıcı antlaşmalar

iken, tavsiye kararları bağlayıcı nitelikte olmayan rehber belgelerdir. Çoğu zaman bir ILO

sözleşmesi, sözleşmeyi onaylayacak üye devletin icra edeceği temel prensipleri belirtirken buna
ilişkin tavsiye kararı sözleşmenin nasıl uygulanacağına dair daha detaylı bir rehberi

içermektedir. Bununla birlikte, herhangi bir sözleşmeyle ilişkilendirilmemiş, özerk tavsiye
kararları da mevcuttur.

Sözleşme ve tavsiyelerin tamamı üçlü yapının temsil edildiği Uluslararası Çalışma
Konferansı’nın yıllık toplantılarında şekillendirilmektedir. Bu toplantılarda bir standart

benimsendiğinde, ILO Anayasasına göre üye devletler bunu, gereğinin yapılması için yetkili
organlarına (bu genellikle parlamentolardır) götürmek durumundadırlar. Bu, sözleşmeler

konusunda onay aşamasına geçilmesi anlamına gelir. Şayet onaylanırsa, bir ILO sözleşmesi üye

devlette genellikle onaydan bir yıl sonra yürürlüğe girmektedir. Sözleşmeyi onaylayan devletler
sözleşmeyi ulusal hukuklarına almak ve uygulamak ile düzenli aralıklarla uygulamasına dair

rapor sunmakla yükümlüdür. Gerektiği durumlarda ILO, sözleşmeyi onaylayan ülkelere teknik

yardım sağlar. Aynı zamanda, sözleşmeyi onaylayan ülkenin sözleşmeyi ihlal ettiği iddiasını
inceleyecek temsil ve şikâyet mekanizmaları da mevcuttur.

ILO sözleşmeleri arasında Temel, Yönetişim ve Teknik Sözleşmeler şeklinde bir ayırım

mevcuttur. ILO’ya göre işyerlerindeki temel prensip ve hakları teşkil ettiği düşünülen sekiz

sözleşme Temel Sözleşme olarak anılmaktadır. Yönetişim Sözleşmeleri ise, uluslararası
çalışma standartları sisteminin işleyişinde hayati bir rol oynayan ve üye devletlerin

onaylamaları ILO tarafından teşvik edilen dört sözleşmeden oluşmaktadır. Bunların dışında
kalan sözleşmeler ise Teknik Sözleşmeler olarak adlandırılmaktadır.

Diğer taraftan ILO, çalışma hayatına ilişkin olarak standartları belirleyen sözleşme ve
tavsiye kararları dışında çeşitli sektörlere ilişkin Uygulama Kılavuzları da hazırlamaktadır.

Uygulama Kılavuzlarının ulusal yasa veya düzenlemeler ya da yerleşik standartları ikame

20