Page 212 - KDK
P. 212
bağlamda da belli bir takdir hakkına sahip olduğunu yinelemektedir.
(İrlanda aleyhine Keegan davası, 26 Mayıs 1994, prg. 49, seri A no 290).
Pozitif ayrımcılığın önüne geçmek için Devlet’e düşen yükümlük
ile ilgili olarak AİHM, birçok defa 8. maddenin bir ebeveynin çocuğu
ile bir araya gelme hakkını ve ulusal mercilerin buna yönelik önlem-
ler alma yükümlülüğünü de kapsadığını kaydetmektedir (bakınız,ör-
neğin, İsviçre aleyhine Neulinger ve Shuruk davası [GC], no 41615/07,
prg. 140, CEDH 2010-..., Romanya aleyhine Ignaccolo-Zenide davası, no
31679/96, prg. 94, CEDH 2000-I, ve Finlandiya aleyhine Nuutinen dava-
sı, no 32842/96, prg. 127, CEDH2000-VIII).
23. AİHM, 6 Aralık 2011 tarihli Cengiz Kılıç-Türkiye kara-
rında; Velayet, ziyaret ve konuk etme hakları alanında karşılaşılan di-
renme durumlarının mahkemeler yoluyla çözülmesinin ne kadar zor
olduğunu kabul etmekle beraber AİHM, dosyada, aile mahkemesi ha-
kiminin tarafları kendi talepleri doğrultusunda uzlaştırmak için çaba
sarf ettiğini ya da mahkeme kararlarını kendi istekleriyle icra etmele-
rini amaçlayan tedbirler aldığını gösteren herhangi bir unsur bulun-
madığını not etmektedir. Mevcut davada uygulandığı gibi, genel
icra hukukunun, aile hayatına saygı hakkı alanında karşılaşı-
lan direnme türü için uygun olmadığı ortaya çıkmaktadır. Baş-
vuran ile oğlu arasında aile bağlarının yeniden kurulmasını sağlayacak
tedbirler ile ilgili olarak AİHM, her ne kadar böylesi hassas bir alanda
çocuklara karşı zorlayıcı tedbirler uygulanması arzu edilen bir durum
olmasa da, çocuğun beraber yaşadığı ebeveynin açıkça yasa dışı davra-
nışları karşısında cezalandırma yöntemini kullanmaktan kaçınmamak
gerektiğini hatırlatmaktadır (Bakınız, özellikle, Portekiz aleyhine Ma-
ire davası, n o 48206/99, prg. 76, CEDH 2003-VII).
Oysa mevcut davada, ulusal mahkemeler anlaşıldığı kadarıyla, bir
mahkeme emri dışında, çocuğun annesinin davranışları karşısında
böylesi tedbirler almak için biraz cimri davranmışlardır.”
24. AİHM, 4 Aralık 2012 tarihli Özmen-Türkiye kararında;
AİHM özellikle, Sözleşme’nin 8. maddesinin, bir ebeveynin –mevcut
olayda babanın-, çocuğu ile yeniden bir araya gelmesini sağlayacak ön-
lemlerin alınmasına ilişkin hakları ile ulusal makamların bu tedbirleri
alma yükümlülüğünü de kapsadığının altını çizmektedir. Bu tedbirle-
rin niteliği ve kapsamı her davanın kendine özgü koşullarına bağlıdır;
KAMU DENETÇILIĞI KURUMU 207