Page 214 - KDK

[http://www.tuik.gov.tr/basinOdasi/haberler/2016_32_20160316.
pdf], Erişim tarihi 04/04/2016)
29. Yukarıda yer verilen istatistiki bilgilerden de anlaşılacağı üzere;
boşanma sonrasında çocuğun velayeti ülkemizde çoğunlukla anneye
verilmektedir. Özellikle çocuğun yaşının küçük olduğu durumlarda
mahkemenin eğilimi velayeti anneye verme yönündedir ve genellikle
ebeveynlerin tercihi de bu yöndedir. Annenin evi terk ettiği; annenin
aldatması nedeniyle boşanmanın gerçekleştiği; annenin maddi ya da
psikolojik açıdan yeterli olmadığı durumlarda velayeti babalar almak-
tadır.(Bkz.Tek Ebeveynli Aileler, T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araş-
tırmalar Genel Müdürlüğü Yayını, Genel Yayın No: 148, Ankara 2011.)
30. Son yıllarda pek çok ülkede olduğu gibi ülkemizde de tek ebe-
veynli ailelerin sayısı hızla artmaktadır.(T.C. Başbakanlık Aile ve Sos-
yal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, A.g.y.) Tek ebeveynli ailelerde; ço-
cuğun birlikte yaşamadığı ebeveyni ile sağlıklı ve düzenli kişisel ilişki
sürdürebilmesi sağlığı, bedeni ve fikri gelişimi açısından büyük önem
taşımaktadır. Bu noktada boşanma ve velayet konusu ile ilgili hukuki
süreç ve mahkemeler tarafından verilen kararlar ile bu kararların uy-
gulanması süreci, söz konusu ilişkinin tesisi ve devamı için belirleyici
olmaktadır.
31. Türk hukukunda kural olarak, velayet hakkına müdahale mah-
kemeler yoluyla gerçekleşir. Yani, mahkeme kararı olmaksızın, hiç
kimsenin velayet hakkına müdahale söz konusu değildir. Keza, hakkı-
na müdahale edilen anne ya da babanın ve elbette ki çocuğun yararına
olarak mahkemeler re’sen kişisel ilişki hakkını düzenlemek zorunda-
dır. Ancak, mahkemenin soyut olarak, kişisel ilişki hakkı düzenlemesi
tek başına yeterli değildir. Yapılan düzenlemelerin uygulanabilir olma-
sı gerekir.(ÇETİNKAYA,Volkan (2009). İnsan Hakları Hukuku Açısın-
dan Velayet Hakkı (Yüksek Lisans Tezi) Marmara Üniversitesi/Sosyal
Bilimler Enstitüsü, İstanbul. (https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerke-
zi/tezSorguSonucYen.ijsp / Tez No: 254711) (S.67-68))
32. Velayet hakkına müdahale edilen anne ya da babanın çocukla
kişisel ilişkisinin infaz edilebilir şekilde mahkeme tarafından düzen-
lenmesi, mahkeme ilamındaki düzenlemenin gerçekten de infaz edi-
lebileceği anlamına gelmez. Yani devletin, kişisel ilişki hakkını salt
düzenlemesi yeterli olmayıp, aynı zamanda devletin fiilen infaz etme

KAMU DENETÇILIĞI KURUMU 209