Page 238 - KDK
P. 238
AİHS’nin 2. maddeye getirdiği yorum aşağıda yer verilen kararlar
ile ortaya konmuştur.
49. İlbeyi Kemaloğlu ve Meriye Kemaloğlu/Türkiye Davası,
Başvuru No: 19986/06, 10.4.2012
Mevcut davada, başvuranların yedi yaşındaki oğlu, 2004 yılında
kötü hava koşulları nedeniyle okulun erken dağılmasından sonra eve
yalnız dönmeye çalışırken donarak hayatını kaybetmiştir. Başvuran-
lar, Devlet’in oğullarının hayatını koruma yönündeki pozitif yüküm-
lülüğünü yerine getirmediği ve ölümüne ilişkin etkin bir soruşturma
yürütmediği gerekçeleriyle Sözleşmenin 2 nci ve 6 ncı maddelerinin
ihlal edildiğini iddia etmişlerdir. Temyiz işlemleri halen Yargıtay önün-
de devam eden dava hakkında Hükümet Sözleşmenin 2 nci maddesi
çerçevesinde yapılan şikâyetin esaslarına ilişkin hiçbir yorum yapma-
mıştır. Kararın somut olay açısından önem arz eden bölümleri aşağıda
alıntılanmıştır9:
“2. Mahkeme değerlendirmesi
(a) Genel ilkeler
32. Mahkeme, 2 § 1 maddesinin ilk hükmünün Devlete; kasıtlı olarak
ve kanuna aykırı şekilde kişinin yaşamına son verilmesinden kaçınılması
gereğinin yanı sıra yargı yetkisi dahilindeki kişilerin hayatlarını güvence
altına almak amacıyla uygun adımlar atmasını buyurduğunu yinelemekte-
dir (bkz. L.C.B / Birleşik Krallık, 9 Haziran 1998, § 36, Karar ve Hüküm
Raporları 1998-III).
33. Bu tür pozitif yükümlülüklerin, şimdiye kadar Mahkeme tarafından
incelenen birçok farklı bağlamda ortaya çıktığı tespit edilmiştir. Bu neden-
le, örneğin, denetim hususunda, Mahkeme; bireyin hayatının üçüncü bir
kişinin suç teşkil eden eyleminden dolayı gerçek ve yakın risk altında oldu-
ğunun içinde bulunulan koşullardan dolayı kamu makamlarınca bilinmesi
veya bilinmesi gereken durumlarda, yetkililerin bireyin yaşamını korumak-
la yükümlü olduğunu belirtmektedir (bkz. Osman / Birleşik Krallık, 28
Ekim 1998, § 115, Karar ve Hüküm Raporları 1998- VIII).
36. Ancak, özellikle insan davranışının öngörülemezliği, öncelikler ve
kaynaklar dikkate alınarak yapılması zorunlu kabul edilen işlevsel tercih-
ler göz önüne alındığında; pozitif yükümlülük, yetkililer üzerinde aşırı yük
oluşturacak şekilde yorumlanmamalıdır. Bu doğrultuda, hayati tehlikenin
KAMU DENETÇILIĞI KURUMU 233