Page 408 - calisma-ve-sosyal-guvenlik-1
P. 408

kararlar için bkz.: Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 03/11/2004 ta-
            rihli,  E.2004/10 524,  K.2004/581  sayılı  kararı;  Yargıtay  21.  Hukuk
            Dairesinin 30/04/2012 tarihli, E.2010/11588 ve K.2012/6832 sayılı
            kararı)

               33. Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 15/06/2004 tarih ve E.2004/5211
            K.2004/5840 sayılı kararında; “Davacının 16.10.1997 tarihinden
            itibaren gelir vergisi mükellefi olmadığı, anılan tarihte vergi
            kaydının silindiği dosyada bilgi ve belgelerden açıkça anlaşıl-
            maktadır. Öte yandan; vergi kaydının silinmesi, bir kimsenin
            Bağ Kur Sigortalısı olmadığının karinesi ise de; vergi kaydının
            silindiği tarihten sonra Oda ve sicil kaydının devam etmiş ol-
            ması da; o kimsenin zorunlu Bağ Kur üyesi bulunduğunun kari-
            nesidir. Bu durumda; özellikle karinelerin aksinin kanıtlanma-
            sı yönünde, davanın yasal dayanağını oluşturan 1479 sayılı Ya-
            sanın 24. maddesinin öngördüğü koşullardan birisi olan kendi
            adına ve hesabına bağımsız çalışma olgusunun dava konusu
            olayda gerçekleşip gerçekleşmediğinin araştırılmasında yasal
            zorunluluk olduğu açıktır. Yapılacak iş; davacının kendi adına
            ve hesabına bağımsız çalışması bulunup bulunmadığı konusun-
            da yapılan işin niteliğine göre Emniyet, Belediye ve Zabıtadan
            işyeriyle ilgili ruhsat, işyeri izin belgesi,  tutanak gibi belge-
            lerin bulunup bulunmadığı araştırılmalı, gerekirse tanık din-
            lemek suretiyle tarafların göstereceği delilleri de toplayarak,
            dosyada mevcut delillerle birlikte değerlendirmek ve varılacak
            sonuca göre karar vermekten ibarettir. Mahkemece bu maddi
            ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ile
            araştırma yapılmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul
            ve yasaya aykırıdır. O halde, davalının bu yönleri amaçlayan
            temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.” şek-
            lindedir. Söz konusu bozma kararına, ilk derece mahkemesinin diren-
            mesi üzerine, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 19/04/2006 tarih ve
            E.2006/21 197 , K.2006/215 sayılı kararı Özel daire kararı onanmıştır.

               34. Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 04/03/2013 tarih, E.2012/6718 ve
            K.2013/3803 sayılı kararında;

               “22.03.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı Kanun ile değişik
            1479 sayılı Kanun’un





                                                               KAMU DENETÇILIĞI KURUMU  407
   403   404   405   406   407   408   409   410   411   412   413