Page 346 - yargi-ozel-raporu
P. 346

sunda endişe duyulması ve diğer denetim yollarının yetersiz kalması
                   nedeniyle, çağdaş toplumlarda farklı bir denetim yolu olarak ombu-
                   dsmanlık kurumları kurulmuştur.

                   (659)  İdari  uyuşmazlıkların  çözümünde  uygulama  alanı  bulan  ve
                   dünyada pek çok ülkede yer alan ombudsmanlık, hem yargının hem
                   de diğer denetim mekanizmalarının yükünü hafifleten bir alternatif
                   uyuşmazlık çözüm yöntemidir. Dünyada “Ombudsman”, “Hakların
                   Savunucusu”, “Halkın Avukatı”, “Parlamento Komiseri” gibi adlarla
                   anılan yöntem için ülkemizde de “Arabulucu”, “Kamu Hakemi”, “Halk
                   Denetçisi”, “Yurttaş Sözcüsü” gibi terimler tartışılmış ve “Kamu Denet-
                   çiliği” kavramında karar kılınmıştır. Ombudsmanlığın temeli ko-
                   nusunda kimi kaynaklar Çin Han Hanedanlığındaki Yuan Kontrol
                   Kurumuna, Roma’daki Halk Tribünlerine, Amerikan Kolonilerindeki
                   Censors kurumuna, Halife Hz. Ömer döneminde kurulan Muhtesib
                   kurumuna, Abbasiler dönemindeki Divan-ı Mezalim’e işaret etmek-
                   le birlikte  esas olarak Osmanlı Devleti’nden İsveç’e geçmiş ve
                           361
                   oradan dünyaya yayılmış bir kurum olarak kabul edilmekte ve
                   bu husus uluslararası toplantılarda da dile getirilmektedir. Tari-
                   himizde “Demirbaş Şarl” olarak bilinen İsveç Kralı XII. Karl, 1709
                   yılında Ruslarla yaptığı savaşta yenilmesi üzerine Osmanlı Devletine
                   sığınarak Edirne civarında Demirtaş Paşa konağında beş yıl kadar
                   kalmış ve bu süreçte Osmanlı kurumlarını inceleyerek, ülkesinde      Bölüm 8   Alternatif Uyuşmazlık Çözüm Yolları
                   kral adına hareket eden kamu görevlilerinin kanunlara uygun ha-
                   reket edip etmediklerini denetlemek üzere bir kişiyi “yüksek vekil”
                   olarak (Hogste Ombudsmannen- Supreme Procurator) atamış ve böyle-
                   ce ombudsmanlık kurumu kurulmuştur.  1809 yılında İsveç Ana-
                                                      362
                   yasasında parlamento ombudsmanına yer verilerek anayasal kurum
                   haline getirilen ombudsmanlık İsveç’in ardından diğer İskandinav
                   ülkelerine (1919 Finlandiya,1954 Danimarka,1959 Norveç), Avru-
                   pa ülkelerine (1957 Almanya, 1973 Fransa, 1974 İtalya), daha sonra
                   Anglo-Sakson ülkelerine (1962 Yeni Zelanda, 1967 İngiltere, 1970
                   Kuzey İrlanda, 1966 Arizona-ABD) ve Rusya’ya doğru yayılmıştır. 363


                   361 AVŞAR, Zakir, Ombudsman İyi Yönetilen Türkiye İçin Kamu Hakemi, Hayat
                       Yayınları, İstanbul 2012, sf. 75.
                   362 FENDOĞLU, Hasan Tahsin, Kamu Denetçiliği (Ombudsmanlık), Yetkin Ya-
                       yınları, Ankara 2011, sf. 39.
                   363 FENDOĞLU, age, sf. 62.



                                                                         319
   341   342   343   344   345   346   347   348   349   350   351