Page 479 - 2022-Yillik-Rapor-web
P. 479

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU



                 Kanunu’nun 6 ve 7’nci maddeleri gereği korunması gerekli kültür varlığı olarak
                 tesciline ilişkin itirazlarının değerlendirilmesine dair Kültür  Varlıklarını Koruma
                 Yüksek Kurulunca alınan ret kararının kaldırılması talebiyle Kurumumuza başvuruda
                 bulunmuştur.

                 Başvuran tescil kararına üç yönden itiraz etmiştir. Bunlardan ilki taşınmazın korunması
                 gerekli kültür varlığı olarak tescilinden yaklaşık 3 yıl önce yapı hakkında 6306 sayılı Afet
                 Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun hükümleri kapsamında
                 Riskli Yapı  Raporu  düzenlenmiş  olması;  ikincisi  yapısının  19'uncu yüzyıl öncesinde
                 yapılmadığı, 1950’li yıllarda inşa edilen bir yapı olduğu ve belirli bir dönemi yansıtan
                 mimari kimliğinin bulunmadığı, apartman içinde bulunan resimlerin farklı bir yerde
                 sergilenebilmesinin mümkün olduğu, üçüncüsü taşınmazın kültür varlığı olarak tescili
                 nedeniyle bakım, onarım ve esaslı onarım masraflarının çok yüksek olması ve yapılacak
                 bir güçlendirme çalışmasının maliyetinin maliklere aşırı bir külfet yükleyecek olması
                 hususlarını içermektedir.

                 Başvuran taşınmazının korunması gereken kültür varlığı olarak tescil edilmesi nedeniyle
                 mülkiyet hakkının ihlal edildiğini iddia ve şikâyet etmekle, Kurumumuz incelemeleri
                 neticesinde  başvuranın  mülkiyet hakkının  kullanımına  getirilen  müdahalenin 2863
                 sayılı Kanun’un 6 ve 7’nci maddesinde hukuki dayanağının olduğu, kültür ve tabiat
                 varlığı  niteliği  bulunduğu  tespit edilen  bir taşınmazın  tescili  suretiyle  korunması
                 ve aslına uygun olarak muhafazasının insanlık tarihinin, milli kültürün ve kültürel
                 mirasın korunarak gelecek nesillere aktarılması bakımından son derece önemli
                 olduğu, bu kapsamda gerçekleşen müdahalenin kamu yararı amacı taşıdığının kabul
                 edilmesi gerektiği sonucuna varılarak başvuruya konu taşınmazın kültür varlığı olarak
                 tesciline ilişkin İstanbul II Numaralı Kültür Varlıkları Koruma Bölge Kurulu ve Kültür
                 Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulunca alınan kararların kaldırılması yönündeki istem
                 reddedilmiştir. Öte yandan, 2863 sayılı Kanun ve sair mevzuat çerçevesinde mülkiyet
                 sahiplerince yapılacak başvuruya istinaden taşınmazın bakım ve onarımı için ayni, nakdi
                 ve teknik yardım yapılması, bu Kanunun belirlediği bakım onarım sorumluluklarını
                 yerine getirmekte aczi olanların mülklerinin ise kamulaştırılması hususlarında Kültür
                 ve Turizm Bakanlığına tavsiyede bulunulmuştur. 348
















                 348   2021/19207 numaralı başvuru hakkında verilen 25.04.2022 tarihli Kısmen Tavsiye Kısmen Ret Kararı


             478 2022 YILLIK RAPOR
   474   475   476   477   478   479   480   481   482   483   484