Page 219 - soma rapor 30122014

üniversitelerden gelecek katkının artırılması ve özel sektör-kamu-üniversite işbirliğinin

sağlanabilmesi için, TÜBİTAK ve Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı teşvik ve destek
mekanizmaları üretmelidir.

39. Başta İş Sağlığı ve Güvenliği Enstitüsü Müdürlüğü ile MİGEM olmak üzere diğer

kurum ve kuruluşların koordinasyonunda; işveren, işçi, sendikalar ile nezaretçiler, iş güvenliği

uzmanlarına yönelik, üniversiteler ve uluslararası kuruluşlarla işbirliği içerisinde, sektör ile
teknolojideki gelişmeleri dikkate alan, araştırmalar ve deneyimlere dayalı zorunlu ve belirli

dönemlerde tekrarlanan eğitimler verilmesinin iş güvenliği ve sağlığı kültürüne katkıda
bulunacağı değerlendirilmektedir. MİGEM ile işbirliği içerisinde olunmasıyla, iş sağlığı ve

güvenliği uzmanlarının mesleki bilgileri artırılmış olacağı gibi, madencilik ile iş sağlığı ve

güvenliği perspektifi de bir araya getirilmiş olacaktır.

40. Genel olarak tüm sektörlerde ve özel olarak da madencilik sektöründe iş

güvenliği ve sağlığı eğitimlerinin, temel eğitim ile yükseköğrenimde verilmesi
gerekmektedir. Dolayısıyla, iş sağlığı ve güvenliğinin yaşam hakkına saygının bir gereği

olduğu anlayışının temel eğitim kurumlarındaki öğrencilerde oluşmasına yönelik faaliyetlerde
bulunulmalı (eğitim müfredatında zorunlu eğitimlere yer verilmesi, konferanslar, bilgilendirme

toplantıları düzenlenmesi, hazırlanacak el kitapçıklarının öğrencilere dağıtılması vb.) ve
özellikle yükseköğrenimdeki tüm mühendis adaylarına bu doğrultuda eğitimler verilmelidir.

41. “İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde
Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı” ile İş Sağlığı ve Güvenliği

Araştırma ve Geliştirme Enstitüsü Başkanlığına dönüştürülecek İş Sağlığı ve Güvenliği

Enstitüsü Müdürlüğünün, çalışmalarını sektör bazında yürütmesi, böylece uzmanlaşmayı
sağlaması gerekmektedir.

42. Bir üst paragrafta anılan Tasarı ile, iş sağlığı ve güvenliğine aykırı eylemler nedeniyle

verilecek idari para cezalarının çalışanların iş sağlığı ve güvenliğine ilişkin eğitimlerinde

kullanılmasına yönelik bir düzenleme öngörülmektedir. Sendika, konfederasyon ve işverenlerin
eğitimle ilgili sorumlulukları çerçevesinde, fona belirli bir ücret yatırmaları ve madencilik

sektöründe iş güvenliği hakkında kendi görevleri çerçevesinde, belirli aralıklarla düzenlenecek
eğitimlere katılmalarının sağlanmasıyla, bu konudaki bilinçleri ve sorumluluğunun artırılması

gerektiği değerlendirilmektedir.

43. Eğitici insan kaynağının, teknolojik yatırımların, araştırma alt yapısının ülke sathına

yayılmış oldukça az kontenjanlı üniversitelere tahsisi yerine; ihtiyaçlara göre, bölüm ve

205