Page 231 - Türkiye'deki Suriyeliler - Özel Rapor
P. 231

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU




            içinde çocuklarını çalıştırmak zorunda kalan ailelere ekonomik destek programlarının
            oluşturulmasının/artırılmasının, söz konusu çocukların eğitime erişimlerini artırıcı
            önlemlerin alınmasının ve çocukların suiistimal edilmelerinin önüne geçmek adına
            gerekli diğer düzenlemelerin yapılmasının önemli olduğu düşünülmektedir.

            XIII. Diğer Hassas Gruplar


            Geçici Barınma Merkezlerine yapılan ziyaretlerde, engelli ve yaşlılara özel ayrı bir
            yapılanmanın bulunmadığı, çadır kentlerde tuvaletlerin çadırların dışında bulunması
            nedeniyle yaşlı veya engelli fertleri bulunan ailelere tuvalete yakın çadırların verildiği
            öğrenilmiştir. Ancak Geçici Barınma Merkezleri içinde ve dışında savaştan kaçarken
            ailesini kaybetmiş veya mevcut aile üyelerinin kendisine bakmak istemediği engelli veya
            yaşlıların da bulunması olasıdır.  Bu  durumda  Geçici  Barınma  Merkezlerinde  ve
            illerde  yaşlı  ve  engellilere  uygun fiziksel koşullara ve rehabilitasyon imkanlarına sahip
            bakım merkezlerinin de gerekli olduğu düşünülmektedir.

            Ayrıca engellilerin ve yaşlıların ihtiyaçlarının ve yaşadıkları sorunların tespitine ilişkin
            olarak belirli bir program dâhilinde saha çalışmalarının yapılmasına ihtiyaç duyulduğu;
            yaşlı ve engelli bireylerle çalışacak meslek uzmanlarının,  “Yaşlı-Engelli Psikolojisi,
            Yaşlıyla- Engelliyle İletişim,  Yaşlı-Engelli sorunları, Kültürel Özellikler ve  Travma
            Mağduru Yaşlıya- Engelliye yardım yöntemleri” konularında düzenli bir şekilde meslek
            içi eğitime tabi tutulmaları gerektiği değerlendirilmektedir.
            XIV. Toplumsal Uyum


            Bilindiği üzere, göç hareketleri hem göç veren hem de göç alan ülkelerin toplumsal
            ve kültürel yaşamları üzerinde çok boyutlu etkiler yaratmaktadır. Bu noktada, çeşitli
            nedenlerle göç eden kimseler ile göç alan ülkeler bakımından hassasiyetle ele alınması
                                                                   171
            gereken  süreç,  göç  edenlerin  “yeniden  toplumsallaşması” olarak  adlandırılabilecek
            toplumsal uyum (entegrasyon) sürecidir. Zaten, bu çalışmanın önceki bölümlerinde de
            değinildiği üzere toplumsal uyum raporun önceki bölümlerinde de belirtildiği üzere
            halihazırda uluslararası koruma (iltica) hukuku alanında Birleşmiş Milletler Mülteciler
            Yüksek Komiserliği tarafından kabul edilen kalıcı çözüm araçlarından biridir.

            Ülkemizde geçici korumadan yararlanan Suriyelilerin toplumsal uyumu ile ilişkili
            olarak bu çalışma kapsamında çeşitli kurum, kuruluş ve kişilerle yapılan görüşmelerde
            geçici barınma merkezi dışında yaşamlarını sürdüren Suriyelilerin çoğunun belirli sınır
            illerinde yoğunlaştıkları, çoğunlukla ekonomik nedenlerle şehirlerin belirli alanlarında
            171  Göçmenlerin kültürel entegrasyonu konusundaki detaylı bir çalışma için bkz. Yusuf Adıgüzel. Göçmenlerin
            Kültürel Entegrasyonu. Esen Adem ve Duman Mehmet (Ed.) Türkiye’de Geçici Koruma Altındaki Suriyeliler:
            Tespitler ve Önerileri (1. Baskı) içinde (171-193). İstanbul, Aryan, 2016.


                                                                   TÜRKİYE’DEKİ SURİYELİLER ÖZEL RAPORU  231
   226   227   228   229   230   231   232   233   234   235   236