Page 289 - 2017-yıllık-rapor-SON-PDF

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU

Kurum içi geçici görevlendirme müessesine ilişkin usul ve esasların belirlenmesinde,
657 sayılı Kanunun yukarıda yer verilen madde hükümleri esas alınmakla birlikte
söz konusu hükümlerin somut olaylara uygulanma biçimlerinin belirlenmesi için
yargı kararları da büyük önem taşımaktadır. Yerleşik içtihat haline gelen idari yargı
kararları ile birlikte kamu personel rejiminin esasları da göz önünde tutulduğunda,
kurum içi geçici görevlendirmeye ilişkin şartlar daha açık ve net bir hal almaktadır.
Bu doğrultuda, kurum içi geçici görevlendirme; bir kamu kurumunun mevzuatla
belirlenmiş olan görev alanı içinde yer alan “geçici” nitelikteki bir hizmeti ya da değişen
ve gelişen sosyal, ekonomik ve kültürel koşulların sonucu olarak ortaya çıkan, henüz
örgütsel altyapısı oluşturulmamış ve bir kadro ile ilgilendirilmemiş olan “yeni bir kamu
hizmetini” yürütmek amacı ile gerçekleştirilmeli, görevlendirilecek memurların görev
ve yetkileri net bir şekilde belirlenip, kadroları ile hukuki bağları sürdürülmelidir.
Ayrıca sunulacak hizmet ile ilgili konuda uzmanlaşmış/durumu uygun olan kamu
görevlilerinin hizmetlerine duyulan ihtiyaç net bir şekilde ortaya konulmalı, belli bir
süre ile sınırlı olmalı ve atamaya yetkili amir tarafından yapılmalıdır.

Ayrıca, idarenin işlem tesis ederken hukuka bağlı olması ve hukuk kuralları içinde
hareket etmesi hukuk devletinin bir diğer ilkesidir. Bu kapsamda, idari işlemin belli
bir sebebe dayanması gerektiği açık bir kuraldır. İdarenin takdir yetkisi, idarenin
keyfi olarak hareket edebileceği anlamına gelmez. İdareye yasalarla tanınan takdir
yetkisi mutlak olmayıp, kamu yararı ve hizmet gerekleri ile sınırlıdır. İdare takdir
yetkisini kullanırken kendisine verilen yetkinin amacı doğrultusunda hareket etmeli,
nesnellik ve tarafsızlık içinde davranmalı, orantılılık ilkesine uymalı, kanunlar özel
koşullar öngörmüşse bunlara uymalı, bu yetkiyi kamu yararı için ve gerekçeli olarak
kullanmalıdır.
Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi’nin 11/05/1980 tarihinde kabul edilen İdari
Takdir Yetkisinin Kullanılmasına İlişkin R(80)2 Sayılı Tavsiye Kararına Ek Takdir
Yetkisinin Kullanılmasında Uygulanacak Temel İlkeler bölümünde, “Takdir yetkisini
kullanan bir idari makam; (1) Yetkinin veriliş amacından başka amaç güdemez.
(2) Yalnızca olaya ilişkin öğeleri hesaba katarak nesnelliğe ve tarafsızlığa uyar. (3)
Hakkaniyete uymayan ayırımcılığı önleyerek yasa önünde eşitlik ilkesini gözetir. (4)
İşlemin amacıyla, kişilerin hakları, özgürlükleri veya menfaatleri üzerindeki olumsuz
etkileri arasında uygun bir denge sağlar.” ifadelerine yer verilmiştir.
657 sayılı Devlet Memurları Kanununun ilgili hükümleri birlikte değerlendirildiğinde,
memurun kendi kadro görevinde ve kadrosunun bulunduğu birimde çalışması temel
ilke olarak kabul edilmektedir. Meri mevzuat ve yargı içtihatlarında kamu hizmetinin
yürütülmesinde, memurun başka bir yerde geçici görevlendirilmesi, olağan bir yöntem
olmayıp, kamu yararı ve hizmet gerekleri açısından zorunluluk bulunması halinde
istisnai olarak başvurulabilecek bir müessese olarak öngörülmüştür.

2017 YILLIK RAPOR 289