Page 337 - 2017-yıllık-rapor-SON-PDF
P. 337
TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU
bulunmadığının saptanması halinde, bireysel yarar ile kamusal yarar arasındaki
denge gözetilerek başvuranın arsası üzerindeki imar plan uygulamasından kaynaklı
kısıtlamanın kaldırılması veya İdare ile başvuran arasında taşınmazın kamulaştırma
bedelinin, güncel rayiç bedel gözetilerek mümkünse uzlaşma yoluyla belirlenmesi ve
idare tarafından kamulaştırma bedelinin makul sürede ödenmesini teminen yeni bir
işlem tesisi hususunda, Milli Eğitim Bakanlığı’na ve Mamak Belediye Başkanlığı’na
163
Tavsiyede Bulunulmasına karar verilmiştir.
6.17 SAĞLIK
Sağlığı bir hak olarak düzenleyen ilk belge niteliğinde olan Dünya Sağlık Örgütü’nün
(WHO) 1946 tarihli Anayasasının Başlangıç kısmında sağlık, “Sağlık bir bütün
olarak fiziksel, ruhsal ve sosyal esenlik durumudur ve yalnızca hastalık ya da maluliyet
yokluğu değildir. Ulaşılabilir en yüksek sağlık standartlarından yararlanma, ırk, din,
siyasi görüş, ekonomik ya da sosyal durum farkı gözetilmeksizin her insanın temel
haklarından biridir.” şeklinde tanımlanmıştır. Söz konusu tanımlamaya bakıldığında
kavramın sadece hasta olmama durumu gibi dar bir anlamda değil, fiziksel, ruhsal
ve sosyal açıdan iyilik hali şeklinde ifade edilerek, psikolojik ve sosyal boyutunu
kapsayacak şekilde tanımlandığı görülmektedir.
Sağlık hakkı, Anayasamızın 17 nci maddesinde yaşam hakkı çerçevesinde
tanımlanmış olup, herkesin, yaşama, maddî ve manevî varlığını koruma ve geliştirme
hakkına sahip olduğu; tıbbî zorunluluklar ve kanunda yazılı haller dışında, kişinin
vücut bütünlüğüne dokunulamayacağı; rızası olmadan bilimsel ve tıbbî deneylere
tâbi tutulamayacağı; kimseye işkence ve eziyet yapılamayacağı; kimsenin insan
haysiyetiyle bağdaşmayan bir cezaya veya muameleye tâbi tutulamayacağı hüküm
altına alınmıştır. Anayasamızın 56 ncı maddesinde ise herkesin, sağlıklı ve dengeli
bir çevrede yaşama hakkına sahip olduğu belirtilmiş ve devlete, herkesin hayatını,
beden ve ruh sağlığı içinde sürdürmesini sağlamak amacıyla sağlık kuruluşlarını
tek elden planlayıp hizmet verme yükümlüğü yüklenmiş, bu görevini kamu ve özel
kesimlerdeki sağlık ve sosyal kurumlarından yararlanarak, onları denetleyerek yerine
getireceği ifade edilmiştir.
Ayrıca Birleşmiş Milletler Ekonomik Sosyal ve Kültürel Haklara İlişkin Sözleşmenin
12’nci maddesinde, herkesin mümkün olan en yüksek seviyede fiziksel ve ruhsal
sağlık standartlarına sahip olma hakkı olduğu belirtilmiş ve bu hakkın tam olarak
gerçekleştirilebilmesi için taraf devletlerce alınacak tedbirler sayılmıştır. Diğer taraftan,
İnsan Hakları Evrensel Beyannamesinin 25’inci maddesinde, herkesin gerek kendisi
gerekse ailesi için, yiyecek, giyim, mesken, tıbbi bakım, gerekli sosyal hizmetler dâhil
olmak üzere sağlığı ve refahını temin edecek uygun bir hayat seviyesine sahip olma
163 2017/4456 numaralı şikâyet başvurusu hakkında verilen 18/10/2017 tarihli Tavsiye Kararı.
2017 YILLIK RAPOR 337