Page 302 - 2021 Yıllık Rapor
P. 302

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU



               5275 sayılı Kanun’un ilk kabul esnasında öngördüğü işlemlerden sadece ikisi, somut
               başvuru  konusu  ile  uyarlı  olarak  yukarıda  özetlenmiştir.  Bu  ilk  kabul  işlemlerinin
               ardından hükümlüler, cezalarının infazının gerçekleştirileceği odalarına yerleştirilirler.
               Hükümlülerin barındırılması ve yatırılması konusunda temel ilke, 5275 sayılı Kanun’un
               63 üncü maddesinin birinci fıkrasında kayıt altına alınmıştır. Buna göre, “Tehlikeli hâli
               bulunan hükümlü ancak bir veya üç kişilik odalarda, diğer hükümlüler ise kurumun
               fizikî yapısı, kapasite durumu ve güvenlik gerekleri göz önüne alınarak cezaevi yönetimi
               tarafından belirlenecek sayıda mahkûmun kalabileceği odalarda…” barındırılacaktır.
               5275  sayılı  Kanun,  hükümlülerin  infazının  “tek kişilik odada” yapılmasını, sadece
               tek istisna hariç yasaklamıştır. Söz konusu istisna, Kanun’un “Ağırlaştırılmış müebbet
               hapis cezasının infazı”  başlıklı 25 inci maddesinde geçen, ağırlaştırılmış müebbet
               hapis cezasının infazının tek kişilik odada yapılacağı hükmüdür. Buna göre, bu ceza
               türü ile infazı yapılan kişiler, bahse konu maddede yer alan güvenceler eşliğinde tek
               kişilik  odalarda  barındırılacaklardır.  Bu  istisna  dışında  kalan  tüm  hükümlüler,  diğer
               hükümlüler ile birlikte barındırılacaktır.
               İnfaz şekli olarak olmasa ve kısa süreliğine de olsa “tek kişilik odada” tutulma konusunda
               5275  sayılı  Kanun’un  öngördüğü  bir  diğer  istisna  da  “hücreye koyma” şeklinde
               isimlendirilen disiplin cezasıdır. Kanun’un “Disiplin cezaları ve tedbirleri” başlıklı 38
               inci maddesinde öngörülen bu ceza, 44 üncü maddede, “… hükümlünün eylemlerinin
               nitelik ve ağırlığına göre bir  günden yirmi güne kadar, açık havaya çıkma hakkı saklı
               kalmak üzere, geceli ve gündüzlü bir hücrede tek başına tutulması ve her türlü temastan
               yoksun bırakılmasıdır” şeklinde tanımlanmıştır. Görüleceği üzere bu uygulamaya, aynı
               Kanun’un 44 üncü maddesinde sayılan eylemleri gerçekleştiren mahkûmlar hakkında en
               fazla 20 gün süre ile başvurulabilecektir. Daha önemlisi Kanun’un 48 inci maddesinde,
               hücreye koyma cezasının infazına, “ancak infaz hâkiminin onayı ile başlanabileceği”,
               “infazından önce ve infazı sırasında hükümlünün, hekim tarafından muayene edileceği”,
               “ilgilinin  bu  cezaya  katlanamayacağı  anlaşılırsa  cezanın  infazının  sonraya  bırakılacağı
               veya hekiminin belirleyeceği aralıklarla infaz edileceği”, “koşullu salıverilme tarihine kadar
               hükümlünün iyileşemeyeceğinin tam teşekküllü Devlet veya Üniversite hastanesi sağlık
               kurulu raporu ile saptanması hâlinde hücreye koyma cezasının infaz edilmeyeceği ve yerine
               alternatif ceza verileceği” şeklinde kaleme alınan pek çok temel güvence getirilmiştir. Bu
               sayede, en fazla 20 günlük süre ile tatbik edilebilecek olan hücreye koyma cezasının,
               hem hukuk hem de tıp ilmi açısından mahkûmun haklarına zarar gelmeyecek şekilde
               uygulanmasına  zemin  hazırlanmıştır.  Tekraren  belirtmek  gerekirse  bu  uygulama  bir
               infaz modeli olmayıp kısa süreli bir disiplin cezası şeklidir.
               Yukarıda da ifade edildiği gibi 5275 sayılı Kanun’un “tek kişilik odada” tutma konusunda
               bu iki istisna haricinde öngördüğü bir üçüncü yol bulunmamaktadır. Dolayısıyla
               mahkûmların,  gözlem,  sınıflandırılma  ve  gruplandırma  sonrasında  durumlarına
               uygun  odalarda  diğer  mahkûmlar  ile  beraber  barındırılmaları  ve  cezalarının  infazı
               gerekmektedir.




                                                                        2021 YILLIK RAPOR  301
   297   298   299   300   301   302   303   304   305   306   307