Page 59 - soma rapor 30122014

hakkını tehlikeye sokmaktan yıldıran ve etkin bir koruma amaçlayan idari ve hukuki bir çerçeve

sunma öncelikli görevini yerine getirmeyi gerektirmektedir.

Bu yükümlülük, kamu faaliyeti bağlamında uygulanan veya uygulanamayan, yaşam
hakkını tehlikeye atabilecek ve tehlikeli faaliyetler özel alanında a fortiori (daha büyük bir

kesinlikle ) gibi yorumlanmalıdır.

Bu nedenle, Mahkeme aynı zamanda Sözleşme’nin 2. maddesinin, kamu yetkililerinin

sorumluluğu altında meydana gelen olayların ardından, tehlikeli faaliyetlerin kişinin ölümüne
yol açması halinde, tehlikeli faaliyetler alanında yetkililere resen bir soruşturma yükümlülüğü

öngördüğünü vurgulamaktadır.

Devlet görevlilerine veya organlarına atfedilen kusurun, takdir hatasının veya ihmalin

ötesine geçtiği ve bu anlamda, söz konusu yetkililerin kasıtlı olarak ve kendilerine verilen

yetkiler çerçevesinde tehlikeli bir etkinliğe bağlı oluşabilecek riskleri önlemek amacıyla yeterli
ve gerekli tedbirleri almadıkları tespit edildiği takdirde, insanların hayatını tehlikeye atan

kişilerin aleyhine hiçbir suçlamada bulunulmaması ya da bu kişilerin yargılanmaması,
yargılanabilir kişilerin kendi inisiyatifleri ile kullanabilecekleri her türlü hukuk yolunun dikkate

alınmamasına, dolayısıyla Sözleşme’nin 2. maddenin ihlal edilmesine yol açabilmektedir.

Bu bağlamda Mahkeme, tehlikeli faaliyetlerin belirli alanında, söz konusu faaliyetin

özelliklerine uygun, özellikle insan hayatı için risk oluşturabilecek düzeyde benzersiz bir
yönetmeliğe yer verilmesi gerektiğinin altını çizmektedir. Bu yönetmelik, etkinliğe ruhsat

verilmesini, hazırlanılmasını, etkinliğin işletimini, güvenliğini ve denetimini

düzenlemelidir ve tüm ilgililerin açığa çıkan riskler nedeniyle hayatı tehlikeye girebilecek
vatandaşların etkili bir şekilde korunmasını sağlamaya yönelik pratik önlemleri almasını

zorunlu hale getirmelidir.

Diğer taraftan yönetmeliklerde, söz konusu faaliyetin teknik yönleri dikkate alınarak ve

farklı seviyelerdeki sorumlular tarafından bu bağlamda işlenebilecek hatalar ile eksiklikleri
belirlemeyi sağlayan uygun işlemler öngörülmelidir.

Bu değerlendirmelerle AİHM, Devletin tehlikeli faaliyetle ilgili gerekli tedbirleri
almamakla sözleşmenin 2’nci maddesinde düzenlenen yaşam hakkının ihlal edildiği sonucuna

varmıştır.

45