Page 207 - temel-haklar

29. Somut olayımız açısından tartışılması gereken bir başka
husus ise; Kastamonu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin şikayetçi hakkın-
da 5/3/2015 gün ve 2014/385 Esas ve 2015/72 Karar sayılı ilamına
konu mağdura yönelik kasten yaralama suçuna uyan TCK’nın 86/2,3-
a maddesinin, 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler
Hakkında Kanununun 7. Maddesi ve 21.3.1991 tarih ve 91/1779
karar sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Yö-
netmeliğin “Silah ruhsatı verilmesini engelleyen haller” başlıklı 16
ncı maddesi kapsamında silah ruhsatı verilemeyecek kişileri kapsayıp
kapsamadığıdır.

30. 6136 sayılı Kanunun ve ilgili Yönetmeliğin yukarıda bah-
se konu maddeleri incelendiğinde; silah ruhsatı verilemeyecek ki-
şiler sayılırken bu kişilerin ya ateşli silahla işlenen suçlardan hükümlü
bulunmuş olması ya da taksirli suçlar hariç olmak üzere bir yıldan veya
6136 sayılı Kanun kapsamına giren suçlardan dolayı altı aydan fazla
hapis cezasına mahkûm olmuş olması koşulu aradığı görülmektedir.
Öte yandan şikayetçinin yargılandığı TCK’nın 86/2,3-a madde-
si incelendiğinde ise, kasten yaralama fiilinin kişi üzerindeki etkisi-
nin basit bir tıbbî müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif olması hâ-
linde, mağdurun şikâyeti üzerine, dört aydan bir yıla kadar hapis
veya adlî para cezasına hükmolunacağı, kasten yaralama suçu-
nun eşe karşı işlenmesi halinde ise şikâyet aranmaksızın, veri-
lecek cezanın yarı oranında artırılacağının hüküm altına alındığı
görülmektedir.
31. 29 ve 30 numaralı paragraflarda yapılan açıklamalar
ışığında somut olayımız incelendiğinde; Kastamonu 2. Asliye
Ceza Mahkemesinin 5/3/2015 gün ve 2014/385 Esas ve 2015/72
Karar sayılı ilamı ile, TCK’nın 86/2, 3-a maddesi uyarınca 150
gün karşılığı adli para cezasının alt sınır olan 20TL’den paraya
çevrilmek suretiyle şikayetçinin basit yaralama suçundan 3000
TL adli para cezası ile cezalandırılmasına KESİN olarak karar
verildiği, kararın 5/3/2015 tarihinde kesinleşerek infaza ve-
rildiği, ilgilinin temyiz talebinin Mahkemelerinin 8/4/2015 ta-
rihli ek kararı ile reddedildiği ancak “temyiz reddinin temyizi”
bakımından dosyanın Yargıtay’da görülmekte olduğu hususları
tespit edilmekle, bu aşamada Yargıtay tarafından, Mahkeme-
nin temyiz talebinin reddine ilişkin kararının yasaya uygun

202 KAMU DENETÇILIĞI KURUMU