Page 251 - kdk_yillik_rapor2018
P. 251

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU



                 sayılı kararı gereğince sorumluluklarının olmadığı ifade edilmektedir. Oysa şartnamenin
                 ilgili hükmü yüklenicinin istihdam ettiği işçilerin, işçilik alacaklarına ilişkin sorumluluğu
                 değil; yüklenicinin veya istihdam ettiği kişilerin, üçüncü kişilere verdiği zarardan doğan
                 sorumluluğu düzenlediği görülmektedir. Dolayısıyla somut olay açısından söz konusu
                 hükmün uygulanma imkânı bulunmamaktadır. Ayrıca değinilen Yargıtay Hukuk Genel
                 Kurulu kararının, mülga 1475 sayılı Kanun dönemine ilişkin olması ve 4857 sayılı
                 Kanunun işyerinde yürütülen mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işlerde asıl
                 işveren - alt işveren ilişkisi kurulabileceği yönündeki açık düzenlemesi karşısında somut
                 olay açısından emsal bir karar olmadığı değerlendirilmektedir. Zira söz konusu Yargıtay
                 Hukuk Genel Kurulu kararına da atıf yapılan ve meri 4857 sayılı Kanun dönemine
                 ilişkin bir başka Yargıtay kararında; “Alt işverenin aldığı iş, işverenin asıl işinin bölüm
                 ve eklentilerindeki işin bir kesimi ya da yardımcı işler kapsamında bulunmalıdır. Asıl
                 işverenden  alınan  iş,  onun  sigortalı  çalıştırdığı  işe  göre  ayrı  ve  bağımsız  bir  nitelik
                 taşımaktaysa, işi alan kimse alt işveren değil, bağımsız işveren sayılacaktır. Bu noktada
                 belirleyici yön; yapılan işin, diğerinin bütünleyici, yardımcı parçası olup olmadığıdır.
                 İş yerindeki üretimle ilgili olmayan ve asıl işin tamamlayıcısı niteliğinde bulunmayan
                 bir işin üstlenilmesi halinde, alt işverenden söz etme olanağı kalmayacak, ortada iki
                 bağımsız işveren bulunacaktır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 24/05/1995 gün ve
                 1995/9-273-54 sayılı kararı da aynı yöndedir.)” değerlendirmelerine yer verilmektedir.
                 (Yargıtay Yirmi Birinci Hukuk Dairesinin; 24/10/2016 tarihli ve E: 2015/17413, K:
                 201/12921 sayılı kararı) Dolayısıyla Milli Savunma Üniversitesi yönünden yardımcı iş
                 niteliğinde olan güvenlik işine ilişkin olarak, Akıncılar Koruma ve Güvenlik Hiz. Tic.
                 Ltd. Şti. ile imzalanan sözleşmenin asıl işveren – alt işveren ilişkisi kapsamında olduğu
                 kabul edilmelidir. Bu ilişki de ise asıl işveren olan Milli Savunma Üniversitesinin,
                 4857 sayılı Kanun gereğince alt işverenin işçilerinin işçilik alacaklarından müteselsilen
                 sorumlu olduğu açıktır. Bu nedenle idarenin, başvuranın iş sözleşmesinin feshedilmesi
                 nedeniyle doğan iki haftalık ücreti tutarındaki ihbar tazminatı alacağı açısından
                 sorumluluğunun bulunmadığı yönündeki açıklamalarına katılmak mümkün değildir.
                 Kurumumuzca başvuru konusu hakkında yapılan inceleme ve araştırmalar neticesinde,
                 başvuranın iki haftalık ücreti tutarındaki ihbar tazminatının ödenmesi için işlem tesis
                                                                                         27
                 edilmesi yönünde Milli Savunma Üniversitesi Rektörlüğüne Tavsiyede Bulunulmasına
                 karar verilmiştir.
                 6.3.6  İdarede İşçi Statüsünde Çalışanların İş Kanunundan ve İş Akdinden
                 Kaynaklanan Haklarına İlişkin Konular

                 6.3.6.1 Sulama Birliği İşçilerinin İş Akdi Feshinden Kaynaklı Alacaklarının
                 Geriye Dönük Ödenmesi

                 Başvuran,  5620 sayılı Kamuda Geçici İş Pozisyonlarında Çalışanların Sürekli İşçi
                 Kadrolarına veya Sözleşmeli Personel Statüsüne Geçirilmeleri, Geçici İşçi Çalıştırılması
                 İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanuna göre daimi işçi statüsünde

                 27  2018/6712 numaralı şikâyet başvurusu hakkında verilen 15/8/2018 tarihli Tavsiye Kararı


             250 2018 YILLIK RAPOR
   246   247   248   249   250   251   252   253   254   255   256