Page 565 - KDK

ilgili 2. maddenin ihlal edilmediğine karar vermiştir. Kararın
somut olayımız açısından önemli bölümleri aşağıda aynen alıntılan-
mıştır :
41
82.1. “Sözleşme’nin 2. Maddesi kapsamında yetkililerin pozitif yüküm-
lülükleri mutlak/koşulsuz değildir: Yaşama yönelik varsayılan her tehdit,
yetkilileri riski önlemek için özel önlemler almaya zorlamaz. Özel önlemler
alma yönünde bir görev, sadece yetkililerin yaşama yönelik gerçek ve yakın
bir riskin bulunduğunu bildikleri ya da bilmeleri gerektiği ve yetkililerin du-
rum üzerinde belirli derecede hâkimiyetlerinin bulunduğu hallerde ortaya
çıkar. Mahkeme, savunma yapan devletten davanın koşullarında sadece
“olası/mümkün “böyle önlemleri almasını isteyecektir.
82.2. Kural olarak her ölümcül zor kullanma Sözleşme’nin 2. Maddesi-
nin 2. Paragrafının (a), (b) ve(c) bentlerinde düzenlenen amaçlarından en
az birinin elde edilmesi için “kesinlikle gerekli “olandan daha fazla olma-
malıdır. Bu ifade göstermektedir ki, Devletin eyleminin Sözleşme’nin 8 ila
11. Maddelerinin 2. Paragrafları kapsamındaki “demokratik bir toplumda
gerekli “olup olmadığı konusunda karar verilirken genellikle uygulanandan
daha katı ve daha zorlayıcı bir gereklilik testi kullanılmalıdır.

82.3. Mevcut davada, “bir kişiyi hukuka aykırı şiddetten koruma “teme-
linde haklı görülebilecek tiyatroya girilirken zor kullanılması sorunundan
daha önemlisi, rehine krizinin çözülmesi için daha az şiddet içeren araçların
kullanılmasının mümkün olup olmadığıdır…Teröristlerin sergilediği tehdit
gerçek ve çok ciddiydi. Yetkililer teröristlerin birçoğunun daha önce Çeçenis-
tan’daki Rus birliklerine karşı silahlı mücadeleye katıldıklarını biliyorlardı.
Bu kişiler iyi eğitimli, ağır silahlı ve kendilerini amaçlarına adamışlardı .
82.4. Olayın zorluğu ve karışıklığı, teröristlerin silahlı ve tehlikeli ol-
maları, her an birçok insanı kaybetme riski bulunması gibi koşullar yetkili-
lerin zor kullanmanın kötünün iyisi olduğuna inanmalarına neden olmuş-
tur…Gerçekten, gaz kullanılması rehinelerin kurtarılmasını kolaylaştırmış
ve patlama olasılığını azaltmıştır. Bu nedenle Mahkeme, olayın koşulları
içinde, yetkililerin müzakereleri sonlandırma ve rehine krizini tiyatroya gi-
rerek ve gaz kullanarak çözme kararlarının yerinde olduğu ve 2. Maddeyi
ihlal etmediği sonucuna varmıştır…”
82.5. Yukarıda alıntılanan paragrafların incelenmesin-
den, Mahkemenin, devletlerin ölümcül zor kullanmasının
meşru, haklı ve geçerli sebeplere dayanıp dayanmadığının

560 KAMU DENETÇILIĞI KURUMU