Page 139 - kdk-sempozyum-1

yalara erişimi de mümkündür. Dolayısıyla bunun bilincinde olarak hareket etmek
ve çok dikkatli bir şekilde karar vermek zorundadır.” 46

Bunlarla birlikte gündeme getirilmesini elzem gördüğümüz;

“…..İdari Usul Yasası sayesinde, idarenin işlemlerini üretirken izleyeceği bir yasa
metni bulunacağından idare, işlemlerini bu yasaya uygun olarak tesis etmek
zorunluluğunda kalacak ve hukuka uygunluğu büyük ölçüde kendisi sağlamış
olacaktır. Ayrıca takdir yetkisi ve yerindelik gibi soyut konular da açıklığa ka-
vuşturulacağından idari yargı yerleri kendi kendilerini sınırlama durumunda kal-
mayacaksa, hukuka uygunluk, tabiri yerindeyse kaynakta gerçekleştirilecek ve
idari yargı yerlerinin iş yükü hafifleyecektir.” diyebiliriz.
47
İşte, Kamu Denetçiliği Kurumu uygulamaya getirilmişken idari usul yasasının da
hazırlıkları yapılıp yasallaştırılması sağlanmalıdır.

Zira gerek idareciler gerekse idarecilere önerilerde bulunma yetkisi verecek
kamu denetçileri idari usul yasasının bağlayıcılığını önceden bilmelerinde fayda
görmekteyiz.

Bunların yanı sıra Yasa hakkındaki düşünce ve önerilerimize gelince;

2709 Kanun numaralı 1982 Anayasası Devleti birincil tutan hükümler içermekte-
dir.

Bu yolda “Hukuk Devleti İlkesi” bünyesine alınmış ve işlenmiştir.

Ancak, çok yakın bir zamanda gündemimize gelen 07/05/2010 kabul ve
12/09/2010 referandum tarihli ve 5982 sayılı kanun ile yapılan Anayasa deği-
şikliği, Hukuk Devleti İlkesinden kısmen ayrılma yolunda çok önemli bir katkı
olmuştur. I. Uluslararası Kamu Denetçiliği (Ombudsmanlık) Sempozyumu

Bunun anlamı, Devletten ziyade bireyi birincil gören anlayışın egemen kılınması
uğraşısıdır.

Artık, bireyden kalkılarak Devlete varılması adımı atılmış “Hukukun Üstünlüğü
İlkesi”nin egemen tutulması samimiyeti test edilmeye başlanılmıştır.

46. GIL-ROBLES, Agm., s.76
47. DEMİRKOL, Selami., “İdari Usul Yasası Oluşturulması Gereği- İdarenin Yargısal Denetiminde Etkinliğin Sağlan-
ması Yolunda Somut Bir Öneri”, İstanbul Barosu Dergisi , C.70 , S.4-5-6 , Nisan-Mayıs-Haziran 1996, s.208

KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU 139