Page 262 - yargi-ozel-raporu
P. 262

Mahkemesi’nin 7.3.1989 günlü, E. 1989/1, K. 1989/12 sayılı kararı-
                   na aykırı olmayan ve Yükseköğretim Kurumlarında, çağdaş kıyafet ve
                   görünüme ters düşen dinsel nitelikli kılık ve kıyafetin serbest bırakılma-
                   sını öngörmeyen, ancak yürürlükteki yasalara aykırı olmamak kaydıyla
                   kılık ve kıyafette serbestlik tanıyan “Ek Madde 17”nin Anayasa’ya ay-
                   kırı olmadığına ve iptal isteminin REDDİNE” ifadelerine yer vermek
                   suretiyle doktrinde “yorumlu red kararı” olarak bilinen hükmü tesis
                   etmiştir. Burada Anayasanın 153 üncü maddesinin anılan fıkrasında
                   belirtildiği gibi bir iptal kararı söz konusu olmamasına karşın, Mah-
                   kemenin yukarıdaki yorumları, Kanun koyucunun düzenlemeyi
                   gerçekleştirmesindeki amacı dışlayan ve bir anlamda onun yerine ge-
                                                      201
                   çerek karar tesis eden noktaya ulaşmıştır.  Farklı düzeylerde olmak
                   kaydıyla AYM’nin başka kararlarında da bu tür değerlendirmelere      Bölüm 5   Anayasa Yargısı
                                    202
                   rastlanabilmektedir.  Mahkemenin anayasal sınırlarını, zorlaması-
                   na sebep olan bu yaklaşımın, tüm hukuk düzenini derinden sarsan
                   etkileri olabilmektedir. Ancak bu konuda insan hakları ve duyarlığı
                   geliştikçe, Avrupa müktesebatı da gözetilerek hukukun üstünlüğü
                   çizgisine gelinmektedir.
                   (463)  Yukarıda değinildiği gibi,  AYM’nin anayasaya uygunluk
                   incelemesi sırasında, hukukilik denetimi yapması ve yerinde-
                   lik denetimine kayan yaklaşımlardan kaçınması gerekmektedir.
                   Aksi durum, Anayasanın 7 nci maddesinde devredilemez olduğu
                   belirtilen yasama yetkisinin, Mahkeme tarafından gasp edilme-
                   si sonucunu doğuracaktır.  Oysa AYM, kurucu iradeyi yansıtan
                                           203
                   Anayasanın koruyuculuğunu üstlenerek, ona uygun iş ve işlemler
                   yapması beklenen devlet kurumlarının başında gelmektedir. Bunun-
                   la birlikte denetim sınırına uyulmaması karşısında herhangi bir mü-
                   eyyidenin bulunmaması da, yerindelik denetimi yasağının tamamen
                   üyelerin vicdanına kalması gibi bir duruma neden olmaktadır. Yargı



                   201 ÖZBUDUN, Ergun, Türk Anayasa Hukuku, Yetkin Yayınları, 2014, sf. 452-
                       453.
                   202 Benzer yöndeki kararlar için bkz. Anayasa Mahkemesinin 03/12/1991 tarihli
                       ve 1991/4 E. 1991/45 K. sayılı kararı; Anayasa Mahkemesinin 13/06/1985
                       tarihli 1984/14 E. 1985/7 K. sayılı kararı.
                   203 Benzer yöndeki değerlendirmeler için bkz. TURABİ, Selami, Anayasa Mah-
                       kemesinin Yapısal Sorunlarına Çözüm Önerileri, Akademik Teklif-Hukuk ve
                       İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 3, 2014/2, sf. 13.



                                                                         235
   257   258   259   260   261   262   263   264   265   266   267