Page 132 - geri itme ozel raporu son

“Pushback” of Human Rights / Ege Denizi’ndeki Geri İtmeler ve Boğulan İnsan Hakları Özel Raporu

ler Komisyonunun bu kararı onadığı, Temmuz 2004 tarihinde, başvurucuya Fransa’yı terk etmesinin
söylendiği, ailesinin Pakistan’dan asıl köyüne gönderildiği ancak yine göç etmek zorunda kaldığı be-
lirtilmektedir.
Başvurucu, 14 Aralık 2005 tarihinde, Paris’te başka Afgan vatandaşlarıyla birlikte yakalanmıştır. Fransız
polisinin sınır dışı etmek için “gruplaştırılmış uçuş” düzenlemesi kapsamında vatandaşlığa bağlı olarak
seçici bir şekilde tutuklamalar yaptığı, aynı gün, başvurucu hakkında Afganistan’a gönderilme kara-
rı ve idari tutulma tedbir kararı alındığı, başvurucu Paris İdare Mahkemesine bu kararların iptali için
başvurmuşsa da başvurusunun 17 Aralık 2005 tarihinde reddedildiği, başvurucunun bunun üzerine
istinaf yoluna gittiği, 16 Aralıkta, başvurucunun oturma izni talebinin reddedildiği, 19 Aralıkta, baş-
vurucunun AİHM’ye başvurduğu, bir sonraki gün Mahkeme tarafından Fransız Hükümeti’nden baş-
vurucunun Afganistan’a yollanmamasının istendiği, 20 Aralık’ta, Afganistan için gruplaştırılmış uçuş
düzenlendiği, ancak başvurucunun gönderilmediği ve salıverildiği, 5 Ocak 2006 tarihinde, AİHM tara-
fından, 39. madde kapsamında uygulanan geçici tedbirin yeni bir emre kadar uzatıldığı, sonraki gün
Fransız yetkililerin, başvurucuyu, sınır dışı edilme kararının uygulanması için idari durumunu incele-
mek amacıyla görüşmeye çağırdıkları, başvurucunun ikinci defa sığınma talebinde bulunduğu ancak
bu talebinin reddedildiği, başvurucunun bu karara karşı Mülteciler Komisyonuna başvurduğu, idare
mahkemesinin kararının istinaf mahkemesince onandığı anlaşılmaktadır.

AİHM kararında, 4 No’lu Protokol’ün 4. maddesi anlamında toplu sınır dışı etmenin, yabancıları bir
grup olarak bir ülkeyi terk etmeye zorlayan herhangi bir önlem olarak anlaşılması gerektiğine iliş-
kin içtihadına dikkat çekerek başvurunun gruptaki her bir yabancının özel durumunun makul
ve nesnel bir incelemesi temelinde alındığı, bir dizi yabancının benzer kararlara tabi olması
gerçeğinin ilgili her bir kişiye, sınır dışı edilmesine karşı bir kişi hakkında yetkili makamlara
itirazda bulunma fırsatı verilmişse, toplu sınır dışı etme olduğu sonucuna götürmeyeceği ifa-
delerine yer verilmiştir. Buradan hareketle Mahkeme, başvuranın, kendisine karşı çıkarılan sınır dışı
emri sonrasında olmak üzere, Fransız makamlarına iki sığınma talebi sunduğunu, Afganistan’a sınır
dışı edilmesine karşı argümanlarını ortaya koymasını sağladığını, yerel makamların yalnızca Afganis-
tan’daki genel durumu değil, aynı zamanda başvuranın kişisel durumunu ve bu olayda karşılaşacağı
iddia edilen risklerle ilgili açıklamalarını da dikkate aldığını, başvuranın durumunun bireysel olarak
incelendiğini belirterek başvuranın Fransa topraklarından Afganistan’a sınır dışı edilmesi kararının yü-
rürlüğe girmesi halinde, Sözleşme’ye Ek 4 No’lu Protokol’ün 4. maddesinin ihlal edilmeyeceğine oy
birliğiyle karar vermiştir.

AİHM Büyük Dairesinin 15/12/2016 tarihli ve 16483/12 Başvuru No.lu
Khlaifia ve Diğerleri/İtalya Kararı

Biri 16 Eylül 2011’de, diğerleri 17 Eylül 2011’de İtalya kıyılarına giden ilkel gemilerle Tunus’tan ayrı-
lan Tunus vatandaşı olan üç başvuran tarafından, 09/03/2012 tarihinde AİHM’ye yapılan başvuruda,
başvuranların denizde birkaç saat geçirdikten sonra, İtalyan sahil güvenliği tarafından durdurulduğu,
Lampedusa adasındaki bir limana kadar eşlik edilerek Lampedusa adasında Contrada Imbriacola Er-

130